ဒီလုိနဲ႔ပဲ
မနက္ညေန႕႕႔....တစ္ေရြ႕ေရြ႕လွ်င္
ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ျပီ။
မေသျပီလား.....၊
ေတြးမထားေတာ့၊ ေပါ့ေပါ့ပဲေန
စားေရရိကၡာ ၊ ဘာမပါပဲ
လက္ဗလာျဖင့္
ကႏၱာရကို ....ျဖတ္သူလုိ။
တစ္ေန႔တစ္ခါ
မ်က္နွာသာသစ္၊ မေတြးျဖစ္ဘူး
ဘာျပီးဘာလုပ္၊ တစ္ကုပ္ကုပ္ျဖင့္
ဥာဏ္ရည္ပိတ္ေမွာင္၊ ေလာကီေထာင္ထဲ
လုိခ်င္တာပဲ .....သိတယ္ေလ။
ဘယ္သူ႕အတြက္ ၊ ဘယ္၀ါ့အတြက္
တြက္..တြက္..တြက္..ရင္း
ကုိယ္တြက္ကုိေမ့
ေသေန႕မလာေတာ့မည္လုိ.....။
အုိ..နာ..ေသျခင္း
ဒီ၀ဋ္တြင္းက၊ မနုိးထသူ
ငထူငအ ၊ သည္ေကာင္ကေလ
ေဗဒင္ကိုလည္း ..ခ်စ္ေသးတယ္။
ေဘးဥပဒ္ၾကံဳ
နွလုံးတုန္မွ ၊ ဘုရား တ လုိ႔
တရားဓမၼ..ကို
သတိရခဲ့မိသူေလ.....။
သိသာသိ၏၊
မရွိမကပ္ ၊ မခ်ပ္သတိ
ေမ့ေလ်ာ့မိေန
တစ္ေန၀င္ေပ်ာက္
ေနာက္တစ္ေန ထြက္
မနက္ျဖန္လည္း ....ေမ့ဦးမယ္။
ဒီလုိနဲ႔ပဲ
မနက္ ည ေန႔
တစ္ေရြ႕ေရြ႕လ်င္
ေန႔စဥ္ ျဖတ္သန္းသြားဦးမယ္
..............................................
..............................................
................................................
................................................
................................................
ကြယ္..........................................
ဘုရားဆူဆူ
ပြင့္ေတာ္မူေတာင္
ငါလုိေကာင္က
ဘယ္ေခ်ာင္ ကပ္ေနပါလိမ့္ေနာ္။
စုိးမုိးထြန္း
Post a Comment
