ကၽြန္ေတာ္နွင့္ေဗဒင္ေလာက
ဒီေလာကထဲကို တစ္ေန႔ေရာက္လာမယ္လုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္ကိုေတာ့ လုံး၀ကုိ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိတာအမွန္ပါ။ အေၾကာင္း
ရွိေတာ့လည္း အက်ဳိးျဖစ္လာတာလုိ႔ဆုိရပါမယ္။ ငယ္ငယ္က အေမ့ကုိ ခဏခဏ ေဗဒင္ေဟာ ယၾတာ အေဆာင္
ေတြေပး......ေငြနင္းကန္ေတာင္းတတ္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ကို အျမင္ကပ္မိရာက ဒီဇာတ္လမ္းက စတယ္
လုိ႔ေျပာလုိ႔ရမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ငါတတ္ရင္ေတာ့ အေမ ပုိက္ဆံမကုန္ေလာက္ေတာ့ဘူး ဆုိတဲ့ကေလးအေတြးေလး
စ၀င္ရာက ဘုရားပြဲ ေစ်းတန္းေတြမွာ ေဗဒင္စာအုပ္ကေလးေတြ စ၀ယ္ဖတ္ျဖစ္၊ ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ပုိး၀င္ရာက ...ကၽြန္ေတာ္ေဗဒင္ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ အသက္ ဆယ့္နွစ္နွစ္သားေလာက္ကစျပီး လုံးေထြးလာ
ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အိမ္ေခၚ ..မုန္႔ေကၽြး ...ေဗဒင္ေဟာေပးတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ လြဲလုိက္ရင္ ေခၽြး
ေတြျပန္ ရွက္ျပီးမႊန္တတ္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ မွန္တဲ့အခါ ငါသိပ္တတ္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူးကြာ ပညာေတြက တစ္ကယ္ေကာင္းတယ္ကြ ဆုိျပီး ....အားရျပံဳးျပတတ္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။
ေဗဒင္ပုိးနဲ႔အတူ တစ္ျပိဳင္တည္း တြဲစပ္ပါ၀င္လာတဲ့ပုိးကေတာ့ ကဗ်ာေရး စာေရးခ်င္တဲ့ပုိးတစ္မ်ဳိးပါပဲ။ ကဗ်ာစာ
အုပ္ေတြထုတ္၊ အတင္းလုိက္ေရာင္း ၊ ေရာင္းမရရင္ လက္ေဆာင္အတင္းလုိက္ေပးတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။
အသည္းကေလးတစ္ခါေလာက္ကြဲဖူးလုိက္ေတာ့ ကဗ်ာက အေရာင္ေတြ ပါေျပာင္းလာပါတယ္။ အသည္းကြဲ
ေရာင္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ...အရြယ္မတုိင္မီ ဆုိးမုိက္ခဲ့ဖူးတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ။ ေဗဒင္နဲ႔စပ္လ်ဥ္းျပီးေျပာရရင္ေတာ့
မွတ္မွတ္ရရ ဗုဒၶဟူးထူလ ရာဟုအႏၱရေတြမွာဆုိပါေတာ့။ ရာဟုက လူငယ္ေတြကို ေတေတေပေပ ေလေလလြင့္
လြင့္ေနတတ္သြားေအာင္ သင္ေပးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ တစ္ကယ့္ကို ဆရာၾကီးပါပဲ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကေလးေတြ
မေျပာနဲ႔ လူၾကီးေတြကုိေတာင္ ရာဟုက စိတ္ေလလြင့္မႈ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ ေပးနုိင္တာအမွန္ပါ။
ဒီေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ေဗဒင္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး တစ္နွစ္နွစ္နွစ္ေလာက္ငုပ္လွ်ဳိးသြားပါတယ္။ စာသမားေပသမား
ေယာင္ေယာင္ပုိျပီးျဖစ္လာသလုိ ပထမဆုံးေရးဖူးတဲ့၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ဆုရဖူးရာကေန ..လုံးလုံးလ်ားလ်ားနီးပါးကုိ
စာေပသမားဂုိက္ဖမ္းလာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီ့ကာလေတြမွာ ေဗဒင္ပုိးဟာ ငုပ္လ်ဳိးေနခဲ့တာပါပဲ။
နကၡတ္ေဗဒင္အရ တူလဂ္ မကာရစန္းျဖစ္ျပီး ဆယ္တန္႔မွာ စေနေသာၾကာပူးေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ဟာ...တည္
ျငိမ္မႈအားနည္းျပီး အေျပာင္းအလည္းမ်ားျပားၾကမ္းတမ္းတာနဲ႔အညီ ...စာေပသမားအျဖစ္မရပ္တည္ရေတာ့ဘဲ
အသက္နွစ္ဆယ္ ေက်ာ္မွာ ေဗဒင္လုိင္းဘက္ကုိ ပုိမို အာရုံစုိက္ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဗဒင္ပညာဟာ ...
တစ္ကယ္ေတာ့ အမွန္ကို နက္ရိႈင္းျပီးရႈပ္ေထြးလွပါတယ္။ ဆရာတစ္ဆူအယူတစ္မ်ဳိး က်မ္းတစ္ဖုံ နည္းတစ္သြယ္
မုိ႔ လုိက္စားရသူမ်ားအဖုိ႔လည္း အခက္အခဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကံဳၾကရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလက္ဆန္း
ေဗဒင္ေလာကဟာ ...မူ၀ါဒအမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲျပားေနတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ့လုိပဲ မဟာဘုတ္ ပညာကုိ ေလ့လာမယ္
ဆုိရင္လည္း ထဲထဲ၀င္၀င္ရွင္းျပထားတဲ့ က်မ္းမ်ဳိးကိုေတြ႔ရခဲလွပါတယ္။ ေတြ႔တဲ့က်မ္းအခ်ဳိ႕ က်ေတာ့လည္း ဘ၀င္မက်ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔
.......
အသက္အစိတ္၀န္းက်င္မွာ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္း(ရင္ကုိေအးျမေစသား) ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြနဲ႔ စတင္ရင္းနွီး
ထိေတြ႔ခဲ့မိပါတယ္။ ဆရာရဲ႕ ေတြးပုံေတြးနည္း နဲ႔ အယူအဆအခ်ဳိ႕ ဟာ ေမွာ္ရုံေတာမွာ ေမာျပီးခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေထာက္အကူၾကီးစြာျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဆရာက အဂၤ၀ိဇၨာပညာကုိ အဓိကထားျပီးေဖာ္ျပ
ေရးသားသြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာလုိက္စားေနတဲ့မဟာဘုတ္ပညာဘက္မွာပါ အေတြးအျမင္ေတြပုိမုိ
ျပတ္သားၾကည္လင္ေစခဲ့တာလည္းအမွန္ပါ။ စကားမစပ္ဒီေနရာမွာ အျခားပညာေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီးလည္းေျပာျပ
ခ်င္တာတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘယ္ပညာမဆုိ သူ႔ေနရာနဲ႔သူအသုံး၀င္တယ္ဆုိတာပါ။ ဘယ္ပညာကပုိေကာင္းတယ္
လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ သုံးစြဲတဲ့ေနရာေပၚမွာအဓိကမူတည္ျပီး အတြက္ နဲ႔ အေတြး အားသန္ရာကိုေလ့လာသင့္ပါ
တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိ အတြက္ပိုင္းအားနည္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နကၡတ္ေဗဒင္လုိင္းလုိ အတြက္ပိုင္း
ဂဏိတပိုင္းဆုိင္ရာမွာ အနဲငယ္မ်ားျပားရႈပ္ေထြးတဲ့ပညာရပ္ေတြကို မလုိက္စားနုိင္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ နကၡတ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဖတ္ပါတယ္။ မွတ္ပါတယ္။ ေတြးပါတယ္။ ယူဆခ်က္ ေတြ ေကာက္ခ်က္ခ်တာေတြ၊ လက္
ေတြ႔ဇာတာေတြကုိလည္း ေလ့လာပါတယ္။ ဖဲေဗဒင္ ၊ တဲေရာ့ ၊ ဖုန္းေရႊ လကၡဏာ စသည္တုိ႔ကိုလည္း ထုိနည္း
လည္းေကာင္းပါပဲ ။ အနဲငယ္စီမွ် ေလ့လာမွတ္သားခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေပမင့္ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆုံးကေတာ့
ျမန္မာ့ရုိးရာမဟာဘုတ္ေဗဒင္ပညာ နဲ႔ နာမည္ကို ေလ့လာအကဲခတ္ရတဲ့ပညာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ နာမည္ေတြ
နဲ႔ပတ္သက္ျပီး အခ်ိန္ေပးအားစုိက္ေလ့လာေနခဲ့မိပါတယ္။ အားရဖုိ႔ေကာင္းတာတစ္ခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
နုိင္ငံမွာ ရွင္သန္ေနဆဲ ဖြံ႔ျဖိဳးအားေကာင္းေနဆဲျဖစ္တဲ့ နာမကၡရပညာဟာ နာမည္ေဟာနည္းမွန္သမွ်ထဲမွာ ...
အားရစရာအေကာင္းဆုံးအေနအထားရွိေနတာပါပဲ။
ေဗဒင္ေလာကဆုိေပမယ့္ အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာကဆုိရင္ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီေလာကမွာေတာ့ မိတ္ေဆြ
ေတြအမ်ားအျပားကၽြန္ေတာ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ မိတ္ေဆြစုံသလုိ လုိင္းစုံ ပညာစုံၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ..၊
နွစ္ေယာက္နွစ္မ်ဳိး ဆုိပါစုိ႔။ တဲေရာ့သမားေတြပါသလုိ နကၡတ္သမားေတြလည္း ပါၾကပါတယ္။ ဆန္းေဗဒင္သမား
ပါသလုိ ...အဂၤ၀ိဇၨာထူးခၽြန္သူဆရာမ်ားလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ အားလုံးကေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္နွမေတြလုိပါပဲ။
အမ်ားစုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဒုကၡကုိေတာ္ေတာ္ခံၾကျပီး ... မဟာဘုတ္ကလြဲျပီး ဘာမွ နားမလည္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
အကူညီမ်ားစြာလည္းေပးၾကသူေတြပါ။ ဒီလုိခင္မင္ရတဲ့ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းရတဲ့အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာကညီအစ္ကုိ
ေမာင္နွမမ်ားကို ခုတစ္ေလာမွာ အခ်င္းခ်င္းေတြ မသင့္မတင့္ျဖစ္တာျမင္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ အင္မတန္စိတ္မ
ေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကေနပဲ အားလုံုးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာကေတာ့ ....ပုဂၢိဳလ္စြဲ ၊ ပညာစြဲ
ေတြနဲ႔ ...အခ်င္းခ်င္း မာနမျပိဳင္ၾကပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္စည္းစညး္လုံးလုံးနဲ႔ အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာက စာေပခရီးကုိ
ေရွ႕ဆက္သြားၾကပါလုိ႔ပဲ................................................။
ကုိစုိးမိုးထြန္း(ေဗဒင္ပညာသုေတသီ)
ရွိေတာ့လည္း အက်ဳိးျဖစ္လာတာလုိ႔ဆုိရပါမယ္။ ငယ္ငယ္က အေမ့ကုိ ခဏခဏ ေဗဒင္ေဟာ ယၾတာ အေဆာင္
ေတြေပး......ေငြနင္းကန္ေတာင္းတတ္တဲ့ ေဗဒင္ဆရာတစ္ေယာက္ကို အျမင္ကပ္မိရာက ဒီဇာတ္လမ္းက စတယ္
လုိ႔ေျပာလုိ႔ရမယ္ထင္ပါရဲ႕ ။ ငါတတ္ရင္ေတာ့ အေမ ပုိက္ဆံမကုန္ေလာက္ေတာ့ဘူး ဆုိတဲ့ကေလးအေတြးေလး
စ၀င္ရာက ဘုရားပြဲ ေစ်းတန္းေတြမွာ ေဗဒင္စာအုပ္ကေလးေတြ စ၀ယ္ဖတ္ျဖစ္၊ ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔
ပုိး၀င္ရာက ...ကၽြန္ေတာ္ေဗဒင္ အေၾကာင္းအရာေတြနဲ႔ အသက္ ဆယ့္နွစ္နွစ္သားေလာက္ကစျပီး လုံးေထြးလာ
ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အိမ္ေခၚ ..မုန္႔ေကၽြး ...ေဗဒင္ေဟာေပးတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ လြဲလုိက္ရင္ ေခၽြး
ေတြျပန္ ရွက္ျပီးမႊန္တတ္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။ မွန္တဲ့အခါ ငါသိပ္တတ္လုိ႔မဟုတ္ပါဘူးကြာ ပညာေတြက တစ္ကယ္ေကာင္းတယ္ကြ ဆုိျပီး ....အားရျပံဳးျပတတ္ခဲ့တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။
ေဗဒင္ပုိးနဲ႔အတူ တစ္ျပိဳင္တည္း တြဲစပ္ပါ၀င္လာတဲ့ပုိးကေတာ့ ကဗ်ာေရး စာေရးခ်င္တဲ့ပုိးတစ္မ်ဳိးပါပဲ။ ကဗ်ာစာ
အုပ္ေတြထုတ္၊ အတင္းလုိက္ေရာင္း ၊ ေရာင္းမရရင္ လက္ေဆာင္အတင္းလုိက္ေပးတတ္တာ ကၽြန္ေတာ္ပါ။
အသည္းကေလးတစ္ခါေလာက္ကြဲဖူးလုိက္ေတာ့ ကဗ်ာက အေရာင္ေတြ ပါေျပာင္းလာပါတယ္။ အသည္းကြဲ
ေရာင္ကဗ်ာေတြနဲ႔ ...အရြယ္မတုိင္မီ ဆုိးမုိက္ခဲ့ဖူးတာလည္း ကၽြန္ေတာ္ပါပဲ။ ေဗဒင္နဲ႔စပ္လ်ဥ္းျပီးေျပာရရင္ေတာ့
မွတ္မွတ္ရရ ဗုဒၶဟူးထူလ ရာဟုအႏၱရေတြမွာဆုိပါေတာ့။ ရာဟုက လူငယ္ေတြကို ေတေတေပေပ ေလေလလြင့္
လြင့္ေနတတ္သြားေအာင္ သင္ေပးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ တစ္ကယ့္ကို ဆရာၾကီးပါပဲ။ တစ္ကယ္ေတာ့ ကေလးေတြ
မေျပာနဲ႔ လူၾကီးေတြကုိေတာင္ ရာဟုက စိတ္ေလလြင့္မႈ အတုိင္းအတာတစ္ခုထိ ေပးနုိင္တာအမွန္ပါ။
ဒီေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ေဗဒင္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး တစ္နွစ္နွစ္နွစ္ေလာက္ငုပ္လွ်ဳိးသြားပါတယ္။ စာသမားေပသမား
ေယာင္ေယာင္ပုိျပီးျဖစ္လာသလုိ ပထမဆုံးေရးဖူးတဲ့၀တၳဳတုိတစ္ပုဒ္ဆုရဖူးရာကေန ..လုံးလုံးလ်ားလ်ားနီးပါးကုိ
စာေပသမားဂုိက္ဖမ္းလာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီ့ကာလေတြမွာ ေဗဒင္ပုိးဟာ ငုပ္လ်ဳိးေနခဲ့တာပါပဲ။
နကၡတ္ေဗဒင္အရ တူလဂ္ မကာရစန္းျဖစ္ျပီး ဆယ္တန္႔မွာ စေနေသာၾကာပူးေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ဟာ...တည္
ျငိမ္မႈအားနည္းျပီး အေျပာင္းအလည္းမ်ားျပားၾကမ္းတမ္းတာနဲ႔အညီ ...စာေပသမားအျဖစ္မရပ္တည္ရေတာ့ဘဲ
အသက္နွစ္ဆယ္ ေက်ာ္မွာ ေဗဒင္လုိင္းဘက္ကုိ ပုိမို အာရုံစုိက္ေလ့လာျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဗဒင္ပညာဟာ ...
တစ္ကယ္ေတာ့ အမွန္ကို နက္ရိႈင္းျပီးရႈပ္ေထြးလွပါတယ္။ ဆရာတစ္ဆူအယူတစ္မ်ဳိး က်မ္းတစ္ဖုံ နည္းတစ္သြယ္
မုိ႔ လုိက္စားရသူမ်ားအဖုိ႔လည္း အခက္အခဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားၾကံဳၾကရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာလက္ဆန္း
ေဗဒင္ေလာကဟာ ...မူ၀ါဒအမ်ဳိးမ်ဳိးကြဲျပားေနတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ့လုိပဲ မဟာဘုတ္ ပညာကုိ ေလ့လာမယ္
ဆုိရင္လည္း ထဲထဲ၀င္၀င္ရွင္းျပထားတဲ့ က်မ္းမ်ဳိးကိုေတြ႔ရခဲလွပါတယ္။ ေတြ႔တဲ့က်မ္းအခ်ဳိ႕ က်ေတာ့လည္း ဘ၀င္မက်ျဖစ္ရျပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔
.......
အသက္အစိတ္၀န္းက်င္မွာ ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သန္း(ရင္ကုိေအးျမေစသား) ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြနဲ႔ စတင္ရင္းနွီး
ထိေတြ႔ခဲ့မိပါတယ္။ ဆရာရဲ႕ ေတြးပုံေတြးနည္း နဲ႔ အယူအဆအခ်ဳိ႕ ဟာ ေမွာ္ရုံေတာမွာ ေမာျပီးခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေထာက္အကူၾကီးစြာျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ဆရာက အဂၤ၀ိဇၨာပညာကုိ အဓိကထားျပီးေဖာ္ျပ
ေရးသားသြားေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာလုိက္စားေနတဲ့မဟာဘုတ္ပညာဘက္မွာပါ အေတြးအျမင္ေတြပုိမုိ
ျပတ္သားၾကည္လင္ေစခဲ့တာလည္းအမွန္ပါ။ စကားမစပ္ဒီေနရာမွာ အျခားပညာေတြနဲ႔ပတ္သက္ျပီးလည္းေျပာျပ
ခ်င္တာတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘယ္ပညာမဆုိ သူ႔ေနရာနဲ႔သူအသုံး၀င္တယ္ဆုိတာပါ။ ဘယ္ပညာကပုိေကာင္းတယ္
လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ သုံးစြဲတဲ့ေနရာေပၚမွာအဓိကမူတည္ျပီး အတြက္ နဲ႔ အေတြး အားသန္ရာကိုေလ့လာသင့္ပါ
တယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိ အတြက္ပိုင္းအားနည္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နကၡတ္ေဗဒင္လုိင္းလုိ အတြက္ပိုင္း
ဂဏိတပိုင္းဆုိင္ရာမွာ အနဲငယ္မ်ားျပားရႈပ္ေထြးတဲ့ပညာရပ္ေတြကို မလုိက္စားနုိင္ပါ။ သုိ႔ေသာ္ နကၡတ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး ဖတ္ပါတယ္။ မွတ္ပါတယ္။ ေတြးပါတယ္။ ယူဆခ်က္ ေတြ ေကာက္ခ်က္ခ်တာေတြ၊ လက္
ေတြ႔ဇာတာေတြကုိလည္း ေလ့လာပါတယ္။ ဖဲေဗဒင္ ၊ တဲေရာ့ ၊ ဖုန္းေရႊ လကၡဏာ စသည္တုိ႔ကိုလည္း ထုိနည္း
လည္းေကာင္းပါပဲ ။ အနဲငယ္စီမွ် ေလ့လာမွတ္သားခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေပမင့္ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆုံးကေတာ့
ျမန္မာ့ရုိးရာမဟာဘုတ္ေဗဒင္ပညာ နဲ႔ နာမည္ကို ေလ့လာအကဲခတ္ရတဲ့ပညာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ နာမည္ေတြ
နဲ႔ပတ္သက္ျပီး အခ်ိန္ေပးအားစုိက္ေလ့လာေနခဲ့မိပါတယ္။ အားရဖုိ႔ေကာင္းတာတစ္ခ်က္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
နုိင္ငံမွာ ရွင္သန္ေနဆဲ ဖြံ႔ျဖိဳးအားေကာင္းေနဆဲျဖစ္တဲ့ နာမကၡရပညာဟာ နာမည္ေဟာနည္းမွန္သမွ်ထဲမွာ ...
အားရစရာအေကာင္းဆုံးအေနအထားရွိေနတာပါပဲ။
ေဗဒင္ေလာကဆုိေပမယ့္ အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာကဆုိရင္ပိုမွန္မယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီေလာကမွာေတာ့ မိတ္ေဆြ
ေတြအမ်ားအျပားကၽြန္ေတာ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ မိတ္ေဆြစုံသလုိ လုိင္းစုံ ပညာစုံၾကပါတယ္။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိး ..၊
နွစ္ေယာက္နွစ္မ်ဳိး ဆုိပါစုိ႔။ တဲေရာ့သမားေတြပါသလုိ နကၡတ္သမားေတြလည္း ပါၾကပါတယ္။ ဆန္းေဗဒင္သမား
ပါသလုိ ...အဂၤ၀ိဇၨာထူးခၽြန္သူဆရာမ်ားလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ အားလုံးကေတာ့ ညီအစ္ကို ေမာင္နွမေတြလုိပါပဲ။
အမ်ားစုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဒုကၡကုိေတာ္ေတာ္ခံၾကျပီး ... မဟာဘုတ္ကလြဲျပီး ဘာမွ နားမလည္တဲ့ကၽြန္ေတာ့္ကုိ
အကူညီမ်ားစြာလည္းေပးၾကသူေတြပါ။ ဒီလုိခင္မင္ရတဲ့ ခ်စ္ခင္ေပါင္းသင္းရတဲ့အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာကညီအစ္ကုိ
ေမာင္နွမမ်ားကို ခုတစ္ေလာမွာ အခ်င္းခ်င္းေတြ မသင့္မတင့္ျဖစ္တာျမင္ရတဲ့အတြက္ေတာ့ အင္မတန္စိတ္မ
ေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကေနပဲ အားလုံုးကုိ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာကေတာ့ ....ပုဂၢိဳလ္စြဲ ၊ ပညာစြဲ
ေတြနဲ႔ ...အခ်င္းခ်င္း မာနမျပိဳင္ၾကပဲ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္စည္းစညး္လုံးလုံးနဲ႔ အြန္လုိင္းေဗဒင္ေလာက စာေပခရီးကုိ
ေရွ႕ဆက္သြားၾကပါလုိ႔ပဲ................................................။
ကုိစုိးမိုးထြန္း(ေဗဒင္ပညာသုေတသီ)
Post a Comment
